Bu gün söhbət açacağımız ənənə çox şeydən danışır. Birincisi, bizim xalqımızın hər yerdə və hər zaman birinci olmaq arzusundan. İkincisi, bizim vətəndaşların güclü iradəsindən, çünki  hər yerdə birinici olmaq məqsədilə onlar qəlblərinə bu qədər yaxın və sevdikləri ictimai davranış normalarını adlayıb keçirlər.

Söhbət, artıq anladığınız kimi, növbələrdən gedəcək. Bir qədər səbr nümayiş etdirmək tələb olunan vəziyyətə düşən kimi, bizim xalqın nümayəndələrində dəhşətli metamarfozlar gedir: onlar gpzlərimizin önündə, bir neçə saniyə ərzində əhvallarını, danışıq və hərəkət tərzlərini dəyişdirirlər. Sanki onları eyni zamanda həm kömür üstünə oturdub, həm də Şimal qütbünə göndəriblər.

Onlar həyəcanlanır, gözləri qaçmağa başlayır, narazılıqlarını bildirirlər ki, nəyə görə dünyanın çoxmilyardlı əhalisi arasında zaman kollapsı və zamanın gedişini hiss etməmək məhz onlara qismət olub?

Ağlına kütlənin arasında birinci olana qədər zamanın işə düşməyəcəyi haqda fikir gəldikdən sonra isə o, fenomenal, dahiyanə hərəkətlər eləməyə başlayır. Onun ağlı 110% işləyərək, elə bəhanələr uydurur ki, İQ dərəcəsi 200n olan insan belə bu hiylələrdən baş aça bilmir. Kobudluq və təhqir, bizim fikrimizi yayındırmaq üçün sadəcə bir vasitədir. Bu zaman əsas olan - üzünə imbisil və ağıldankəm ifadəsi verməkdir. Və vualya - o, artıq hamıdan qabaqdadır və zamanın tələsindən azad olaraq, adəti həyatın dəli ritminə geri dönür.