Dikkens həqiqətən də, bu dünyanın adamı deyildi.Onun fantaziyası yaradıcılığının da həddini aşırdı. O, yazıçını hər zaman müşayiət edir, rahatlıq vermir, bəzən isə narahatlıqlar bəxş edirdi. Yaradıcılıq fəaliyyətinə Dikkens qəzetdə müxbir kimi çalışarkən başlayır. İlk oçerklərində oxucuların diqqətini cəlb etməyə nail oldu. Lakin həqiq məşhurluğu "Pikviks klubunun qeydləri" kitabının nəşrindən sonra qazanır. Kitabda o, viktorian dövrünün köhnə adətlərini təsvir etmişdi.

Bundan sonra yazıçının ən məşhur romanlarından biri olan "Oliver Tvistin macəraları" romanı yazılır. Kitabın səhifələri 19-cu əsr ingilis cəmiyyətinin dəhşətli üzünü əks etdirən təsvirlərlə zəngindir.

Hər bir dahi kimi, Dikkensin də öz qəribəlikləri var idi. O tez-tez trans halına girir, onda dejavü və görüntü halları olurdu. Dikkens özü deyirdi ki, kitabının hər bir sözünü əvvəlcə qəhrəmanın dilindən aydın şə\kildə eşidir. Bu qəhrəmanlar daim onu izləyirlər. Bundan başqa, bəzi qəhrəmanlar öz davranışları ilə ona mane olurlar. Bir dəfə Dikkens hətta qəhrəmanlarından birinə özünü yaxşı aparmağı əmr etmişdi. Əks halda, yazıçı onun haqda bir sətir belə yazmayacaqdı. Ona görə də, Dikkens çox vaxt küçələri tək gəzməyi sevirdi. O deyirdi: "Gündüzlər hələ insanlarsız yaşaya bilirəm. Amma gecələr, mən bu kabuslardan ancaq insan kütləsinin içində gizlənə bilirəm".

Dikkensin əsərlərinin yumorla zəngin olmasına baxmayaraq, yazıçı özü nikbinliyi ilə seçilmirdi. O, öz problem və uğursuzluqları ilə yanaşı, ətrafında baş verən sosial dəyişikliklərə qarşı da həssas idi. Onun çoxsaylı maddi problemləri olurdu. Vəziyyəti düzəltmək üçün o, leksiyalar oxuyur, hətta öz kitablarının qiraətçisi kimi də çıxış edirdi. Gərgin həyat tərzi yazıçının 58 yaşında insultdan dünyasını dəyişməsinə gətirib çıxartdı. Onun ədəbi irsi isə əsrlər boyu yaşayacaq.