Əslində, bizim dəməşk xəncəri adlandırdığımız silah ta qədim zamanlardan insanlığa tanışdır. Özlüyündə, dəməşk xəncəri iki növ - tərkibində carbonun miqdarı az olan yüksək dözümlü və tərkibində carbonun miqdarı çox olan poladın birləşməsinin nəticəsində yaranmış silahdır.

Bu iki polad növünün qarışmasından nəticədə unikal xarakterli material əmələ gəlir. Polad sanki laylarla yataraq, həmin bu təkrarolunmaz naxışın yaranmasına səbəb olur. Yumşaq və sərt poladın birləşməsinin nəticəsində isə xəncər özündə hər iki xüsusiyyəti birləşdirir. O çox dözümlüdür, eyniz zamanda elastikliyinə görə də seçilir. Həmçinin, o, zərbənin gücünü azaltmaq qabiliyyətinə malikdir.

Poladın tərkibinə karbonun əlavə edilməsi vikinqlərə, hindlilərə və bir sıra başqa xalqlara da məlum idi. Bəs onda nəyə görə bu naxışlı xəncərləri biz məhz dəməşq xəncəri adlandırırıq? Axı Dəməşq şəhərində heç vaxt silah istehsal olunmayıb. İki səbəbdən: birincisi, Dəməşq iri ticarət şəhəri idi. Burada xəncərlər də daxil olmaqla, hər şeyin ticarəti aparılırdı. Bura isə onlar dünyanın hər yerindən gətirilirdi. İkinci səbəb isə yazıçıların günahıdır. 19-cu əsrin sonunda Şərq öz qapılarını dünyay taybatay açdı və hamı, həmçinin də yazıçılar Şərqi tədqiq etməyə başladılar. Bu səyahətlər zamanı müxtəlif əfsanə və nağıllar eşıdən yazıçılar onlardan ilhamlanaraq, məsələn, Valter Skot kimi, öz əsərlərində belə yanlışlıqlara yol verirlər.

O zamandan da biz polad xəncərləri Dəməşq xəncəri adlandırırıq.