Şəhərimizin əhalisi bir neçə milyon olmasına baxmayaraq, hamı bir-birindən xəbərdardır. Əhvalatlar işıq sürəti ilə yayılaraq, hərdən inanılmaz təfərrüatlarla zənginləşir. Amma, od olmasa, tüstü çıxmaz!

Burax, onu öldürüm...

Bu yaxınlarda qonaq olduğum evin məhəlləsində xoşagəlməz bir səhnənin şahidi oldum. Görünüşcə abırlı, ziyalı, yaşlı bir qadın qalmaqal yaratdı. Ətrafda yaşayan beşmərtəbələrin sakinləri onun ətrafına toplaşmağa başladılar. İnsanlar onu sakitləşdirir, hay-küyün səbəbini öyrənməyə çalışırdılar. Səbəb isə qadının iyirmi yaşlı oğlunun evlənmək istədiyi iyirmi səkkiz yaşlı bir qədər yüngül təbiətlil qız idi. Görünüşcə zəif insan təəssüratı yaradan qadın öz hirsindən sanki eneji alırdı. Onun səsi qonşu həyətlərdə eşidilirdi. Tamaşaçıların sayı getdikcə artıqdı. Bizdə belə performansı izləmək istəyənlərin sayı hər zaman kifayət edir.

Qadının haraylarından məlum olur ki, nəinki onun günahsız balası bu mini-ətəkli, mələk cildindəki iblislə evlənmək istəyir, hətta oğlan bütün gününü qızın yanında keçirdiyinə görə, davamiyyətsizlik üzündən universitetdən də qovulub. 

Həyatda hər şeyə nə qədər loyal yanaşsam da, əgər qadın ərindən 8 yaş böyükdürsə və onların ikisinin də yaşı otuzdan azdırsa, bu artıq yolverilməzdir. Otuz yaşdan sonra hər iki insan qərar vermək üçün kifayət qədər yetkin olur və yaş fərqi bir qədər silinmiş olur. 

Qadının bu halda oğlunu səhv addımdan qorumaq üçün istifadə etdiyi metodlar nə qədər səhv olsalar da, özüm də oğul anası olduğum üçün onu anlayırdım. Mən oğluma belə aqibət arzulamazdım. Amma həyat qəribə şeydir. Heç kim heç nədən sığortalanmayıb. 

Bir müddət sonra tanışımda o cütlüyün aqibəti barədə maraqlananda öyrəndim ki, onlar evləniblər. Ananın vəziyyəti haqqında bir şey bilmədim, amma onun yerində olmaq istəməzdim.

İkinci hadisə təhlükəlidir, amma o qədər səs-küylü deyil…

Çoxları məndən soruşur ki, bu qədər əhvalatı hardan tapıram, mövzuları hardan fikirləşirəm. İşim belədir. Siz sadəcə evinizdən çıxıb, A məntəqəsindən B məntəqəsinə gedirsiniz, mən isə yolda hər şeyi müşahidə edirəm. Ətraf maraqlı mövzularla doludur.

Beləcə, müşahidə edərək, bir az da qulaq verərək mən, otuz yaşlı kişinin boşanmış qadına aşiq olduğu haqda əhvalatı öyrəndim. Kişinin ailəsi nələr edirdi, onu bir Allah bilir. Qadının ünvanına təhqirdən tutmuş, hədə-qorxuya qədər səslənirdi. Lakin oğlan sevdiyi qızla evlənmək arzusunda inadlı idi. Bax, bunu mən dəstəkləyirəm. Yaşlı kişinin kiminlə evlənəcəyi barədə məsləhət vermək heç kimə qalmayıb.

Qədim vikinqlər əyani vəsait kimi...

Əminəm ki, belə hadisəylə siz dəfələrlə rastlaşmısınız.

Geridəqalmış və qaraqəlbli insanların alətinə çevrilmiş mentalitetlə silahlanmış, müasir və demokratik cəmiyyətin bəzi nümayəndələri gənclərin həyatlarıyla oynayır, qəlblərini qırır, günaha batmaqdan qorxmurlar.

Hətta vəhşi bərbər tayfalarında və vikinqlərdə heç kim boşanmış qadını kiminsə artığı adlandırmırdı. Bizdə isə hansısa səbəbdən ailəsi dağılmış qızları və qadınları məhz belə damğalayırlar. Yeri gəlmişkən, vikinqlər məmnuniyyətlə boşanmış qadınlarla evlənir, onların uşaqlarını öz doğma balaları kimi böyüdürdülər. Onlardan hələ çox şey öyrənməliyik...

Sığorta burada gücsüzdür...

Əziz qadınlar və kişilər! Bu həyatda heç kim heç nədən sığortalanmayıb. Uşaqlarımıza düzgün tərbiyyə verməli, onlara doğru dəyərləri aşılamalıyıq.

Əgər birinci əhvalatımızın qəhrəmanı olan oğlanın atası uşaqlıqdan ona başa salsaydı ki, ailə başçısı olmaq üçün əvvəlcə təhsi başa vurub, işləmək, ailəni dolandırmaq iqtidarında olmaq lazımdır, onun anası özgə məhəllədə, yad insanların qarşısında özünü hörmətsiz eləməzdi.

İkinci hadisədə nəyləsə kömək etmək çətindir. Belə ki, oğlanın valideynləri kimi insanların tarixə çevrilməsi üçün, azad ölkədə doğulub böyümüş nəsil onları əvəz etməlidir.

Bu, əsrlər boyu davam edir. Aşiq olmuş övladın seçimi heç vaxt valideynlərini razı salmır. Onlar ya övladlarını qısqanırlar, ya da onların EQOları uşaqlarının xoşbəxtliyindən üstün olur.

Məhəbbət sunamini xatırladır. Bu, güclü, əzmli və vicdansız hissdir. Valideynlər hazır olmalıdırlar ki, balaları bir gün böyüyüb, öz ailəsini quracaq. Axı hətta qartal balaları da yuvalarını tərk edirlər...Övladımızın bizim arzumuzla aşiq olması da mütləq deyil...

Unutmayın ki, Bakı - balaca şəhər idi. İndi o, böyük və gözəldir. Siz də dəyişin, amma yaxşı tərəfə, bu gözəl, əhvalatlarla dolu şəhərdə yaşamağa layiq olacaq dərəcədə dəyişin!