Misima o yazıçılardandır ki, bizə Yaponiyanın gündəlik həyatını açır. O, oxucunun diqqətini xarici anturajda deyil, yaponların xarakterində cəmləyir. O, tarixi retrospektivə dalmadan, öz doğma şəhərimizdə də rast gələ biləcəyimiz insanları təsvir edir. Başqa bir tərəfdən isə o, bizə personajların hiss və həyəcanlarını, həyatın bu və ya digər hadisəsinə onların münasibətini göstərir.

12 yaşına qədər Misima nənsinin evində böyümüş, burada əsl aristokrat tərbiyyəsi almışdır. Hətta öz valideynləri ilə o, yalnız nənəsinin razılığı ilə görüşə bilərdi. Məhz nənəsi onda kabuki və no teatrlarına məhəbbət aşılamışdır.

Ədəbiyyat aləminə Misima artıq ədəbi klassik sayılan Yasunari Kavabatanın dəstəyi ilə daxil olmuşdur. O, Kavabatanın kitabxanada çalışdığı Kamakuru şəhərinə gələrək, öz "Siqaretlər" və "Orta əsrlər" hekayələrini göstərmiş, onların dərc edilməsində yardım istəmişdi. Kavabata hekayələri "İnsan" jurnalında çap etdirmişdir. Beləliklə, ədəbiyyat yaradıcılığına başlayan Misima ömrünün sonuna qədər ustadına minnətdar olmuşdur.

Misimaya dünya şöhrətini "Maskanın etirafı" və "Qızıl məbəd" əsərləri gətirmişdir. Bu əsərlər onu o zamanlar əsl bomba hesab edilən homoseksuallıq haqqında irəli sürdüyü fikirlər sayəsində tanıtmışdı. 

Son illərinin teatrallığı elə treatral bir sonluqla da nəticələnir. Hərbi bazaya gələrək, yazıçı əsgərləri hərbi çevriliş etməyə və hakimiyyəti monarxlara qaytarmağa çağırır. Əsgərlər tərəfindən diqqət görməyən Misima sepuku icra edir. İki ildən sonra isə ona ədəbiyyatın qapılarını açmış insan - Yasunari Kavabata həyatını sui-qəsdlə sona çatdırır.